Kınık Boyu

Orta yüzyıllarda Oğuz Türkmenleri’nin en güçlü ve büyük boylarından birine Gınık adı verilmiştir. Kaşgarlı Mahmut, Gınık boyunu 24 boy arasında ilk sıraya koyar ve kendi devrindeki sultanların (Karahanlılar hanedanından olan şahların) bu boydan çıktığını belirtir. Yeri gelmişken söyleyecek olursak, Mahmut da bu boydandır. Daha sonra Reşidüddin (14. yy.) ve Abulgazi’nin (17. yy.) eserlerinde Gınıklar 24. sıraya yerleştirilmiştir. Muh­temelen bu boy, Selçuklular’ın göçü devrinde (11. yy.) Orta Asya’dan Küçük Asya yurtlarına (Türkiye, Irak, Suriye ve Kafkasya) tamamen göçmüş olsa gerek. Bunu Orta Asya’nın günümüz etnonimisinde Gınık adının korun­mamış olması da tasdik etmektedir.

Reşidüddin, Yazıcıoğlu, Salar Baba ve Abulgazi de Gınık etnonimini boy başının adı olarak kabul etmektedirler. Reşidüddin ve Abulgazi onu Oğuzhan’ın altıncı oğlu Denizhan’ın dördüncü oğlunun; Salar Baba ise, Gökhan’ın dördüncü oğlunun Gınık adında olduğunu ifade etmekte ve bu sözün anlamını “her yerde aziz olacak” şeklinde açıklamaktadırlar. Kazak âlimi V. U. Mahpirova göre Gınık sözcüğü “kararlı”, “süratli”, “güçlü” anla­mındadır.

Orta asır âlimlerinin gınık sözcüğüne verdiği anlamlardan yola çıkarak bu devirde onun gerçek anlamının kaybolduğunu farketmek zor değildir. Bize göre bu ad eski Hunlar’m etnik adının biraz değişmiş şeklidir: gun-gın, etnonimin sonundaki -ık ise çokluk ekidir: gunık-gınık, yani “gunlar”.

Sivrihisar İlçesi Kınık köyü ve civarına yerleşmişler.